کد مطلب:315176 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:208
بیست و پنج هزار دینار عراقی عنایت شد
جناب آقای حاج شیخ علی اكبر قحطانی كرامتی را این گونه نقل كرد:
یكی از عنایات و الطاف حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام به این حقیر این بود كه در سال 1383 شمسی در ایام اربعین به كربلا مشرف شدم. در آن سال حال خوشی داشتم و منتظر عنایت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و برادرش حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام بودم و می دانستم كه آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام ما را ناامید نخواهد كرد.
چیزی نگذشت كه سید بزرگواری را ملاقات كردم، او مبلغ صد دلار - كه تقریبا نزدیك به نود هزار تومان، پول ایرانی است - به من داد. بعد از آن به حرم مطهر قمر بنی هاشم حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام مشرف شدم، همیشه ملتزم بودم كه زیارت حضرت ابوالفضل علیه السلام را ترك نكنم، همان روز - یا روز دیگر - بود كه به حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام مشرف شدم و در جستجوی جای خلوتی بودم كه زیارت بخوانم و اعمال حرم شریف را انجام دهم.
جای خلوت پیدا كردم، كنار رواق، دری كه منتهی به زیرزمین است - كه قبر اصلی حضرت در آن زیرزمین است - مشغول زیارت، نماز، دعا، صلوات و توجه به درگاه خداوند بودم. در همین اثنا بود كه سیدی با چند نفر آمدند و اظهار داشتند كه برای ما زیارت بخوان.
من مشغول زیارت شدم، دعا خواندم، وقتی تمام شد آن سید بیست و پنج هزار دینار عراقی به من داد، فهمیدم كه عنایتی از طرف حضرت می باشد و گفت: چیزی برای زن و بچه ات بخر.
[ صفحه 396]
به نظرم دقیقا در همان روز - یا روز دیگر - به حرم امام حسین علیه السلام برای ادای نماز مغرب و عشا مشرف شدم. در همین حال، آقایی آمد و در كنارم ایستاد و پس از پایان نماز دست به جیب خود نمود و مبلغ بیست و پنج هزار دینار عراقی به من داد.
البته عنایات و الطاف حضرت ابی عبدالله الحسین علیه السلام و برادرش حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام بیش از این است كه بخواهم بیان كنم، لذا به این مختصر اكتفا كردم.
علی اكبر حائری قحطانی
یكی از عنایات و الطاف حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام به این حقیر این بود كه در سال 1383 شمسی در ایام اربعین به كربلا مشرف شدم. در آن سال حال خوشی داشتم و منتظر عنایت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و برادرش حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام بودم و می دانستم كه آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام ما را ناامید نخواهد كرد.
چیزی نگذشت كه سید بزرگواری را ملاقات كردم، او مبلغ صد دلار - كه تقریبا نزدیك به نود هزار تومان، پول ایرانی است - به من داد. بعد از آن به حرم مطهر قمر بنی هاشم حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام مشرف شدم، همیشه ملتزم بودم كه زیارت حضرت ابوالفضل علیه السلام را ترك نكنم، همان روز - یا روز دیگر - بود كه به حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام مشرف شدم و در جستجوی جای خلوتی بودم كه زیارت بخوانم و اعمال حرم شریف را انجام دهم.
جای خلوت پیدا كردم، كنار رواق، دری كه منتهی به زیرزمین است - كه قبر اصلی حضرت در آن زیرزمین است - مشغول زیارت، نماز، دعا، صلوات و توجه به درگاه خداوند بودم. در همین اثنا بود كه سیدی با چند نفر آمدند و اظهار داشتند كه برای ما زیارت بخوان.
من مشغول زیارت شدم، دعا خواندم، وقتی تمام شد آن سید بیست و پنج هزار دینار عراقی به من داد، فهمیدم كه عنایتی از طرف حضرت می باشد و گفت: چیزی برای زن و بچه ات بخر.
[ صفحه 396]
به نظرم دقیقا در همان روز - یا روز دیگر - به حرم امام حسین علیه السلام برای ادای نماز مغرب و عشا مشرف شدم. در همین حال، آقایی آمد و در كنارم ایستاد و پس از پایان نماز دست به جیب خود نمود و مبلغ بیست و پنج هزار دینار عراقی به من داد.
البته عنایات و الطاف حضرت ابی عبدالله الحسین علیه السلام و برادرش حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام بیش از این است كه بخواهم بیان كنم، لذا به این مختصر اكتفا كردم.
علی اكبر حائری قحطانی